نقش ورزش در زندگی افراد هموفیل - ( رویا روانبد ـ فیزیوتراپیست )

نقش ورزش در زندگی افراد هموفیل - ( رویا روانبد ـ فیزیوتراپیست )

ورزش برای بیماران هموفیلی نقشی اساسی دارد. زندگی یک بیمار هموفیل بدون ورزش کردن شکل و محتوایی متفاوت با زمان ورزش کردن دارد. یک بیمار هموفیل نمی‌تواند ورزشی را که بدان علاقه‌مند است انتخاب کند، بلکه حجاب به پذیرفتن تعدادی خاص از ورزش‌هاست. این ورزش‌ها در واقع مفاصل هدف او را تقویت نموده و از تخریب بی‌رویه آنها جلوگیری می‌نماید.
هر زمان که کودکی علاقه‌مند به دویدن باشد، همان زمان برای اینکه او را به سمت ورزش سوق دهند فرا رسیده است. تمام کودکان عاشق بازی و تحرک هستند و از دویدن به دنبال توپ، حتی بی‌هدف دچار شعف و شادی می‌شوند. هر گز نمیتوان کودکی را به خاطر اینکه والدین او نگران هستند از بابت سلامتی نسبی که می‌تواند در خطر بیفتد از بازی و شادی کردن منع کرد. به نظر می‌رسد اگر تحرک و فعالیت کودکان را جهت و پوشش صحیح ندهیم و آنها را در مجرای صحیح نوع ورزشی که می‌تواند برایشان مفید فایده باشد راهنمایی نکنیم، کودکانمان را از تحرک بازداشته‌ایم و توجیه آن دور از خطر نگاه داشتن آنها است و این منصفانه نیست.

باید بپذیریم به عنوان والدین فرزندان هموفیلی که ورزش‌های ایمن را به آنها بشناسانیم و آنها را در این سمت و سو تشویق کنیم. یکی از ایمن‌ترین ورزش‌ها برای افراد هموفیلی، شنا است. تمامی کودکان در سنین خاصی به آب و بازی با آن علاقه‌مند هستند، این علاقه‌مندی را می‌توان با ورزش شنا، کانالیز، کرد. شنا ورزش مفرحی است که تمامی عضلات بدن فرد را درگیر کرده و با انجام آن، شادی و نشاط را نیز به شناگر منتقل می‌کند.
بسیار سخت است به جوانی بگوییم که فوتبال بازی نکن. فوتبال ورزشی پرهیجان برای جوانان و نوجوانان است. بدون تردید یک نوجوان علاقه‌مند به فوتبال، حاضر است ۱۰ فاکتور خونی را مصرف کند اما از فوتبال دوری نکند. با آموزش صحیح او می‌تواند با عضلاتی تقویت شده فوتبال بازی کند. اما باید از هیجانات، تنه زدن و تنه خوردن و بعضی دیگر از حرکات جانبی دوری کند.
ورزش، سطح فعالیت فاکتور ۸ را بالا می‌آورد. در مورد افراد هموفیل شدید نمی‌توان بحث کرد. روی افراد هموفیل شدید جواب نمی دهد. اما در مورد افراد هموفیل خفیف بسیار مثبت است. برای مثال، زمانی که بیمار هموفیل ضربه دیده را برای فیزیوتراپی آوردند و به او پیشنهاد شنا دادم و او بعد از مدتی انجام این ورزش، بهبودی حاصل کرد، احساس کردم خستگی‌ام بیرون رفت. تزریق فاکتور، برای یک هموفیل شدید یک پروفیلاکسی است. یک پیشگیری است.
فوتبال و بوکس، ورزش‌های با ریسک بسیار بالا برای بیمار هموفیل هستند. در ورزش‌هایی که سه مرحله دارد، مبتدی بودن خطر خونریزی پیش رونده دارد. ورزشکاران حرفه‌ای معمولا دچار خونریزی زیاد می‌شوند. مثل آن فوتبالیستی که در زمین ورزش دچار حمله قلبی شد. انعقاد خون او به قدری زیاد شد که قلبش توان پلمپ کردن نداشت و منجر به ایست قلبی شد. مثال دیگر اینکه، دوچرخه سوار معمولی، ریسک فاکتور ندارد. اما دوچرخه سواری Race (مسابقه سرعت) خطر خونریزی زیادی دارد. دوچرخه سواری معمولی خطر خونریزی کمتری دارد. کسی هم که به طور نامرتب دوچرخه سواری می‌کند، طبیعتا خطر خونریزی کمتری دارد و در پایان باید گفت برای بیمار هموفیلی هر ورزشی مناسب نیست، اما این معنا، نباید افراد هموفیل را از ورزش کردن دور نگه دارد و یا آنها را از انجام تحرکاتی که برای عضلات آنها مفید است مبرا کند. ورزش‌هایی با تحرک کمتر که می‌تواند عضلات را تقویت نماید. برای جلوگیری از زوال عضلات در افراد هموفیل همواره مفید است.

منبع:زندگی / ارگان سراسری کانون هموفیلی ایران -
به نقل از  http://www.rasekhoon.net/article/show-25154.aspx