تکثیر سلولی روی داربست نانو الیاف

در دانشگاه صنعتی اصفهان ساخته شد

تکثیر سلولی روی داربست نانو الیاف

 پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان موفق به ساخت داربست نانوالیاف پلی‌کاپرولاکتون به‌ عنوان ماتریکس خارج سلولی جهت استفاده در مهندسی بافت شدند که به گفته آنها در مقایسه با محصولات مشابه، از موقعیت مناسبی برخوردار بوده و هیچ سمیت و اثر منفی بر سلول‌ها ندارد. 

 

به گزارش ایسنا ، لاله قاسمی مبارکه ، هدف از انجام این پژوهش را که در قالب بخشی از تحقیقات رساله دکتری‌اش انجام شده، به‌ کارگیری نانوالیاف در مهندسی بافت بیان کرد و افزود:«یکی از معضلات بزرگی که علم پزشکی از دیر باز با آن درگیر بوده، ارائه درمان قطعی برای بازسازی بافت‌های از کار افتاده و معیوب است. متداول‌ترین شیوه در درمان این نوع بافت‌ها روش پیوند است که خود با مشکلات عدیده‌ای از جمله کمبود عضو اهدایی، هزینه بالا و اثرات جانبی حاصل از پیوند بافت بیگانه مواجه است. مهندسی بافت روشی نوید بخش جهت بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده ارائه کرده است».

وی اضافه کرد: «داربست‌های نانوالیاف گزینه مناسبی برای اتصال، تکثیر و عملکرد سلول‌ها نسبت به سایر داربست‌هایی است که به طور رایج مورد استفاده قرار می‌گیرند. داربست‌های نانوالیاف دارای نسبت سطح به حجم بالا و تخلخل زیادی هستند که این امر باعث افزایش چسبندگی سلول‌ها به سطح آنها می‌شود. همچنین نتایج تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که سلول‌ها به خوبی در اطراف الیافی با قطری کمتر از سلول (در حد نانومتر) چسبیده و ارگانیزه می‌شوند».

گفتنی است ؛ در این پژوهش از پلیمر پلی‌کاپرولاکتون (پلیمری زیست سازگار و زیست تخریب‌پذیر در بدن) و روش الکتروریسی برای تهیه داربست نانوالیاف استفاده شده است.

در این تحقیق رفتار سلول‌های Vero بر داربست نانوالیاف بررسی و نتایج حاکی از آن است که این سلول‌ها به خوبی روی داربست نانوالیاف رشد و تکثیر پیدا می‌کنند.

بنا بر اعلام ستاد ویژه توسعه فن‌آوری نانو ، جزئیات این پژوهش که در قالب بخشی از پروژه دکتری لاله قاسمی ‌مبارکه با راهنمایی دکتر محمدحسین نصر اصفهانی ، دکتر محمد مرشد ، دکتر حسین بهاروند ، دکتر علی زادهوش و با همکاری خدیجه کربلایی و مهرآفرین فشارکی در دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شده، در مجله پزشکی یاخته (جلد10 ، صفحات 184-179 ، سال 2008) منتشر شده است.