علاوه بر اثر کالریزایی ، عسل دارای ویتامینهای متعددی از قبیل تیامین ، ریبوفلاوین ، اسیدنیکوتینک، اسید اسکوربیک، پیریدوکسین و ویتامین «کا» است.
خواص فیزیکی عسل، اثر ضدباکتریایی دارد و از زمانهای قدیم، انسانها از خاصیت ضدمیکروبی عسل سود جسته و آن را در درمان ناراحتیهای پوستی از قبیل زخمها و سوختگیها به کار بردهاند و یکی از بهترین پانسمانها محسوب میشود. همچنین عسل را در درمان بیماریهای دستگاه تنفسی و عفونتهای ناحیه حلق به کار میبرند و خاصیت ضدباکتریایی آن موجب اثربخشی عسل میشود.
محصول دیگر زنبور عسل، ژله رویال است که حاوی مواد مغذی در حالت تغلیظ یافتهای است که زنبور برای نوزادان خود میسازد، به این ماده اکسیر جوانی لقب دادهاند و شکی نیست که با محتویات انرژیزا و پرپروتئین، ماده بسیار مقوی است.
تحقیقات نشان داده است، ژله رویال نیز دارای پروتئین ضدمیکروبی است و نظر بیشتر محققان بر این است که این ماده، سیستم ایمنی بدن را تحریک میکند. ژله رویال در درمان عفونتهای ویروسی و سرطان موثر است.
شایان ذکر است، موم زنبور عسل نیز در پزشکی و داروسازی مصرف زیادی دارد؛ در اکثر فرمولاسیونهای کرمها، پمادها و لوسیون، به عنوان جزء باارزش از پایه استفاده میشود.
به دلیل بیاثر و غیرفعال بودن موم زنبور عسل، براحتی با داروها مخلوط میشود، بدون این که هیچ واکنش ناخواستهای بین مواد موثره و موم زنبور عسل رخ دهد.
گفتنی است، عسل به عنوان دارو هیچ اثر سوء، عارضه یا بیماری را به دنبال ندارد؛ مگر آن که فقط حساسیتهای محدودی را به وجود بیاورد بنابراین در حالت آلرژی، امراض عفونی، سل، امراض روانی، بیماریهای کبد و معده، امراض غدد فوقکلیه، نارسایی قلب و عروق، ناراحتیهای عصبی، امراض خونی و ضعف شدید، باید از تجویز زهر زنبور عسل خودداری کرد.