به این ترتیب که مثلا قرار گرفتن در فضای کاری که نادرست چیده شده باشد، موجب می‌شود که شخص بالاتنه خود را به جلو خم کرده، فشاری مضاعف بر ستون مهره‌ها وارد کند و همین موجب تاب برداشتن تدریجی ستون مهره‌ها شود سپس عضلات خود را با این حالت قرارگیری جدید وفق می‌دهند.
بتدریج ماهیچه‌های سینه کوتاه شده، عضلات شکمی ضعیف می‌شوند و از طرف دیگر عضلات پشت بلند و بیش از حد کشیده می‌شوند. این طرز قرارگیری بدن می‌تواند غضروف میان مهره‌ها را فشرده و از بین ببرد. در طول زمان، این حالت می‌تواند به آرتروز فرسایشی منجر شود. به طور خلاصه بدن ما برای نشستن در تمام روز ساخته نشده است.
برای مبارزه با این خمیدگی رایج، صاف نگه‌داشتن پشت، بهترین و ساده‌ترین راه به نظر می‌رسد. صاف ایستادن کافی نیست. شما باید عضلات خود را در مقابل خمیدگی ورزیده کنید و آنها را در جهت عکس آن کشش دهید.
برای دستیابی به بدنی متعادل و رعنا یک برنامه ورزشی برای کشش و تقویت عضلات در نظر بگیرید.
طرز قرار گرفتن صحیح این نیست که ستون مهره‌ها را در اثر صافی بیش از حد پشت از بین ببریم. اصل مطلب قوی کردن عضلات است و همین، مشکل را حل می‌کند.
عضلات پشت را تقویت کنید. بازوهای خود را در مقابل‌تان نگهدارید و دست‌تان را به آرامی مشت کنید. بازوها را به طور همزمان از آرنج خم کرده و سرشانه را لمس کنید.
گاهی نکات کوچک از اهمیت بسیاری برخوردارند، اما عده بسیاری از این نکات ریز ارگونومی بی‌خبرند که برخی از آنها عبارتند از:
همواره مراقب فرم قرارگیری بدنتان باشید. هرچه بیشتر با فرم صحیح بدن آشنا باشید، قرار گرفتن در آن برایتان ساده‌تر خواهد بود.
هرگز کیفی که روی یک شانه قرار می‌گیرد را پر و سنگین نکنید. در صورت امکان یک کوله‌پشتی دو بند تهیه کنید، هردوبند آن را بر شانه بیندازید و آن‌را سنگین نکنید.
از پوشیدن مداوم کفش پاشنه بلند خودداری کنید.
بر روی تشک سفت بخوابید و هنگام خواب به پهلو یا پشت قرار بگیرید.
گوشی تلفن را بین شانه و گردن نگه ندارید.
صفحه مانیتور کامپیوتر باید در زاویه 15 درجه قرار بگیرد. هر یک یا دو ساعت از پشت میز بلند شده و در اتاق حرکت کنید.